L'ëstùo
L'ëstùo
Î s' nën soun anà. E quëtto vê l'ê për daboun, për papì tournâ. La së capî dë coum la meizoun lî beico, a travers lâ frâ, bè qu'î mountën la châriero. Î lî beico coum, lh'à calqu' jouërn, lour avin beicà lour vaccha s' nen anâ ooub lou maslìe. E lour eullh soun pâ difrënt dë quëlli d' la vaccho pi vëllho, quë së viravën ploûroû e stounà vër l'û dâ teit. Lou teit ê freit euiro. La riano sënto ëncaro lou bouvâl, ma lou trënt dreisà ënt â cantoun atëndo moc dë rulhëntî.
Ma tan' l'ê, barbou Marsèl e dan' Catrino î soun jo s' la vio novo, a atëndre qu' lour filh véne pilhâ lour coza e d'co lour ënsëmp. Il an pâ pourtà grô, tou' soc î pouin laisâ, î ou an laisà din' meizoun: aval a Pineirôl î n'an papì bëzounh. Ënt â placar il an laisà la feisello, ooub sa peiro, e lî toundin p' la toummo frécho, qu' flairën un poc lou mufì, coum d'abituddo. Sû dâ traou dâ fouìe, lh'à ëncaro l'armanac e lou libbre d' lâ chansoun, arënt a la claou d' la miando. E ënt â cantoun, dapè d' la careo, lou burìe atëndo.
La cuzino ê ëncâ chaoudo e, atacà â fouìe, quë doou calqu'an ê dëvëngù un dreisoou, l'ëstùo së beico a la viroun, ooub lh'eulh roû dë soun ûsét. Ma lou fieûc ê belle mort e lâ sënra van vitte curbî la brazo për la tënî avivo forsi fin a d'matin. Lou poutagìe countinùo a beicâ sai e lai ën eicloupëtiant e ën foutënt d'eiclarzà roû euiro s' dâ sofà, euiro vër la taoulo, për mandâ calcun quë véne butâ d' bôc, quë la neuit aribbo e la vai fâ freit.
Soc l'ëstorio d' bar' Marsel e dan' Catrino noû vôl moûtrâ, l'ê quë noû soun ëncaro a tëmp për fouttre un toc dë bôc e calqu' couquillha ënt â poutagìe dë notrî patouà, drant qu'â véne freit. Ma ëntò fâ vitte, e moûtrâ a avivâ l'ëstùo a quî ê pâ boun e a quî ou à dëmëntià, e fâ amënt qu' lâ chàmmoula malhën pâ lou burìe, la bënno e fin lî trau dâ cubert, përqué së la meizoun chei, la neou vai lei anâ dint e pi nun pourè l'eichaoudâ.
Andrea Genre